കാഴ്ച്ചയ്ക്ക് പിന്നില്‍!
ബോബ് ഇതുപോരാ,
കറുപ്പ് അവളെ മൂടും മുന്‍പ്,
അന്ധകാരത്തിലേക്ക് വീഴും മുന്‍പ്;

വിളറിയ അവളുടെ കണ്ണുക‍ള്‍ക്ക്
കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സോടെ
നമുക്ക് സമ്മാനിക്കാം ഒരു കറുത്ത കണ്ണട.

അപ്പോഴും അവള്‍ ചിരിച്ചില്ലെങ്കില്‍
അവള്‍ക്കു ചുറ്റിലും ഇരുളിനെ പടര്‍ത്താം,
മറ്റാരും കാണാതിരിക്കാന്‍.

പറ്റുമെങ്കില്‍ നമുക്കും ഓരോ
കറുത്ത കണ്ണട
ഇനിയൊന്നും കാണാതിരിക്കാന്‍.

മറക്കാം നിനക്കെന്നെ;
എന്റെ ഓര്‍മ്മകളും
ഇരുളടഞ്ഞ ഇടനാഴികളും
പ്രണയം മൊട്ടിട്ട താഴ്വരകളും.....

പറയുവാനുണ്ടെനിക്കിനിയുമീ മണ്ണിലെ
പ്രണയ സത്യങ്ങളെ പ്രണയിച്ച് പ്രണയിച്ച്
പരിണാമ ദീപ്തിതന്‍ പ്രഭപോലുമേല്‍ക്കാത്ത
പഴയ തത്ത്വങ്ങളും വ്രണമാര്‍ന്ന ചിന്തയും...

സത്യമിന്നേതോ മതില്‍ക്കെട്ടിലാണു പോല്‍-
മിഥ്യയെന്നാരോ മതിലുകാക്കുന്നു പോല്‍.
അറിവുതന്നറിവിനായ് പായുന്ന ഗുരുവിന്‍റെ
കണ്ണിലും കാണ്മു ഞാന്‍ അറിയാത്ത ദു:ഖം.

രാത്രിയിന്നാരെ തിരയുന്നു പകലിനെയോ;
പകല്‍ പിന്നെ രാത്രിയെയൊ?
കണ്ടതില്ലിതുവരെയും ഇരുവരും
കാണാക്കയങ്ങളില്‍ മറയുന്ന നേരവും..........