കവിത

പരിഭവം പറച്ചിലായ്

അമ്മക്കെഴുതിയ നാല്

വരികളാണെന്റെ ആദ്യ കവിത.

സങ്കടം വിറ്റിരന്നുവാങ്ങിയ

കണ്ണീരിന്,വേദനയുടെ

കയ്പായിരുന്നില്ലെന്നമ്മ.

കീറക്കടലാസില്‍ ഒരു കവിപിറന്നെന്ന്
ലോകത്തോട് പറഞ്ഞ ടീച്ചര്‍ ,
വിപ്ലവം പോരെന്ന് പറഞ്ഞിറക്കിവിട്ട
സ്വന്തം സഖാക്കള്‍ ,
ചോര ചീന്തണം പോലും കവിതയില്‍
ഇവളെന്റെ ചോരയില്‍ കുരുത്തതാണ്.

അച്ചടിച്ച് വന്നതാദ്യം കണ്ടപ്പോള്‍
തൊലി-കണ്ടാമൃഗത്തിന്റെതെന്ന്
പ്രശംസിച്ച കവി അമ്മാവന്‍.
കവിത നിരോധിച്ച സഹപാഠികള്‍ ,
പിന്നെ-ഇറ്റുവീണ മഷിത്തുള്ളി പോലെ
എന്നില്‍ പടര്‍ന്ന നീ..
എഴുതാന്‍ ഓര്‍മ്മകള്‍തന്നകന്നു പോയ്.

കവിത നിഷേധിച്ച കവിയരങ്ങില്‍
ശരക്കൂട് നിറയെ അക്ഷരങ്ങളുമായ്
മാറ്റുരക്കാന്‍ പോയ
വര്‍ത്തമാനത്തിലെ കപി.

അനാഥത്വം തികട്ടി താളുകളില്‍
ഛര്‍ദ്ദിച്ചതല്ല,
നോവറിഞ്ഞ നേരാണ് കവിത.

ബിജോയ്‌ കോറോത്ത്