പ്രണയത്തിന്റെ പതിനാറാഘോഷിക്കുവാന്‍
നീ നല്‍കിയ അത്താഴം
അവസാനത്തെതായിരുന്നല്ലോ?;
അന്ന്-ഞാന്‍ നുകര്‍ന്ന വീഞ്ഞ് പാത്രം
ചോരവാര്‍ന്ന്;മേലുരുകിയ മെഴുതിരിക്കൊപ്പം
തളര്‍ന്നുറങ്ങുകയാവും
എന്റെ പുനര്‍ ജന്മവും കാത്ത്.
ബിജോയ് കോറോത്ത്
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
10 comments:
മറക്കാന്‍ പറയുവാന്‍ എന്തെളുപ്പം ..മണ്ണില്‍ പിറകാതിരികയാണ്‌ അതിലെളുപ്പം
എന്താ ബിജോയ്..? എന്താ പ്രശ്നം.. :)
വരികള്‍ ഇഷ്ടായീട്ടോ..
നവരുചിയന്‍, നജീംക്ക വായിചു നൊക്കിയതില്‍ സന്തോഷം... (നജീംക്കന്നെ അങ്ങനെ പ്രശ്നമൊന്നൂല്ല.....)
nice lines...
ഹഹാ..
ബിജോയ് ഞാന്‍ ചുമ്മ പറഞ്ഞതാട്ടോ..വെറുതെ ഇഷ്ടപെട്ടു എന്ന് മാത്രം എങ്ങിനെ എഴുതും എന്ന് വച്ചാ :)
തൂടരുക..
പ്രിയ,സന്തോഷം...
Be joy....
Happiness can not be owned. Share it to feel it!!!
nee thakarthu!!!!!!!!!share more....
നല്ല വരികള്‍
കുറച്ചേ ഉള്ളുവെങ്കിലും ആശയം നന്നയി അവതരിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു
nice lines........
മേലുരുകിയ മെഴുതിരിക്കൊപ്പം
പൊള്ളുന്ന വരികള്‍....
നോക്ക്...ദാ....
എന്റെ ഈ കൈ പൊള്ളി...
Post a Comment