
പ്രണയത്തിന്റെ പതിനാറാഘോഷിക്കുവാന്
നീ നല്കിയ അത്താഴം
അവസാനത്തെതായിരുന്നല്ലോ?;
അന്ന്-ഞാന് നുകര്ന്ന വീഞ്ഞ് പാത്രം
ചോരവാര്ന്ന്;മേലുരുകിയ മെഴുതിരിക്കൊപ്പം
തളര്ന്നുറങ്ങുകയാവും
എന്റെ പുനര് ജന്മവും കാത്ത്.
ബിജോയ് കോറോത്ത്
എന്റെ തൊടിയിലെ പനിനീര്
പൂത്തു പൂക്കളുണ്ടായ്
കായ്ച്ചു കായ്കളുണ്ടായ്
അമ്മയയായ് അമ്മൂമ്മയായ്.
എന്റെ പ്രണയം
പൂത്തു പുഴുക്കളുണ്ടായ്
കായ്ച്ചു കയ്പ്പുനീരുമായ്
ഞാന്-അച്ചനായ് മുത്തച്ചനായ് പ്രണയമില്ലാത്തവനായ്.
അങ്ങേതലക്കല് നിന് സ്വരം കേട്ടു
ധന്യനായ് ഞാന്
കാശ് കളഞ്ഞു കലഹം കൂടി
കൂടെയാടി കൂത്താടി
കൂട്ടുകാരൊക്കേയും കൂടൊഴിഞ്ഞു.
ഞാന്- രാമനെന്നും ക്ര് ഷ്ണനെന്നും അര്ജ്ജുനനെന്നും
നീ-രാമന്റെ സീതയെന്നും ക്ര് ഷ്ണന്റെ രാധയെന്നും
പക്ഷെ
അര്ജ്ജുനന്റെ ദ്രൌപതിയാകരുതായിരുന്നു.
അറിഞ്ഞോ അറിയാതെയോ!!!